กลางวันนอนหลับสบายเชียว แต่กลางคืนผิดกันเป็นคนละคน
วันก่อนที่ไปรับน้องพราวกลับจากโรงพยาบาล หลังจากที่ไปอบตัวอยู่ 2 คืน (ที่มีปัญหาตัวเหลือง) เจอคุณหมอ ก็แนะนำว่าให้ทานยา Motilium เป็นยาเกี่ยวกับแก้แพ้หรือโรคกระเพาะ อะไรสักอย่างนี่แหละ แต่มันมีผลข้างเคียงทำให้มีน้ำนม และไม่เป็นอันตรายกับลูก ก็เลยลองหามากิน หลังจากนั้นน้ำนมก็มีเยอะขึ้นมา ดีใจมากเลย คุณหมอบอกว่าหลังจากทานยาแล้วถ้าน้ำนมมาดีก็ให้หยุดทาน แต่หากเมื่อไรที่น้ำนมเริ่มน้อยลงก็กลับมาทานใหม่ได้ แหม..ถ้ารู้ว่ามีตัวช่วยอย่างนี้ หามากินตั้งนานแล้วล่ะ
นมที่เยอะขึ้นมาแล้วค่ะ..ได้แค่นี้ก็ดีใจแล้ว
ตั้งใจจะทำ stock เก็บน้ำนม คุณพ่อลงทุนซื้อตู้เย็นขนาดใหญ่ แต่พอเอาเข้าจริง ๆ เก็บได้แค่ 50 ถุง แล้วหลังจากนั้นลูกก็เริ่มกินมากกว่าปริมาณที่เก็บเพิ่ม สุดท้ายก็ไม่มีเหลือ stock เลย ต้องเก็บให้กินเป็นวันต่อวัน สรุปว่าตู้เย็นที่ซื้อมาก็ไปใช้เก็บอาหารอื่น ๆ แทนเหมือนเดิม
ปัญหาใหญ่ของเดือนแรกนี้ คือ น้องพราวชอบตื่นมาร้องไห้ตอนกลางคืน ประมาณตี 1 ถึงตี 4 ร้องเหมือนกับไม่สบาย จนหน้าแดงไปหมด ให้กินนมก็ไม่กิน โอ๋ยังไงก็ไม่ยอมเงียบ ทั้งคุณพ่อและคุณแม่ผลัดกันอุ้มสารพัดอย่าง กว่าจะสงบลงได้ก็เกือบเช้าทุกที บางครั้งเหนื่อยหลับกันทั้งครอบครัว นอนอยู่กลางบ้านน่ะแหละ คุณพ่อต้องลาหยุดงานบ่อยมาก เพราะกลางคืนไม่ได้นอน ก็ไปทำงานไม่ไหว เรากลัวว่าลูกจะเป็นโคลิก แล้วจะต้องตื่นมาร้องแบบนี้ทั้ง 3 เดือนหรือเปล่าหนอ ....ตายแน่เรา...
ปรึกษากันแล้วก็คิดว่าพาไปหมอดีกว่า มันมีวิธีรักษาอะไรบ้างไหม?
คุณหมออธิบายว่าเป็นอาการที่เกิดขึ้นเองในเด็ก ไม่มีวิธีรักษา สักระยะหนึ่งเขาก็จะหายได้เอง ไม่ทราบสาเหตุ แต่บางทฤษฏีก็บอกว่าอาจเกิดจากอาการท้องอืด หรือการปรับตัวของเด็กที่เปลี่ยนจากการอยู่ในท้องมาเป็นการอยู่ในสิ่งแวดล้อมใหม่ ๆ สรุปแล้วเราก็ไม่รู้ว่าลูกเป็นโคลิกจริงหรือเปล่า แต่คุณหมอให้ยาน้ำมา 1 ขวด เป็นยาที่แก้เกี่ยวกับอาการท้องอืด อาจพอช่วยได้บ้าง ต้องลองดู...
ต่อจากนั้นน้องพราวก็ไม่ร้องไห้ตอนกลางดึกอีก แต่มาร้องกลางวันบ้าง ตอนค่ำบ้าง ไม่เป็นเวลา งั้นลูกเราก็ไม่ได้เป็นโคลิกหรอก เพียงแต่เค้าอาจกำลังปรับตัว หรืองอแงบ้างตามประสาเด็ก
ต่อจากนั้นเขาก็เริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ อาการงอแงน้อยลง และเลี้ยงง่ายขึ้น คุณพ่อก็ไม่ต้องลางานอีกแล้ว
รวมภาพ หนูน้อยผมตั้ง
ภาพนี้หลังจากที่โกนผมครั้งแรกค่ะ
(ที่จริงไม่ได้โกนหรอก แค่ตัดให้สั้น ๆ น่ะ เพราะว่ามีผดผื่นที่หัว กลัวน้องจะเป็นแผลน่ะค่ะ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น